Δευτέρα 19 Ιουλίου 2010

"Τυχαίες" Συναντήσεις


Πως τα φέρνει μερικές φορές η πουτάνα η ζωή και γνωρίζεις ανθρώπους, ίσως μέσα από φαινομενικά άσχετες στιγμές, στιγμές που απλά δεν το περιμένεις ή απλά που δεν δίνεις την δέουσα σημασία και τελικά αυτοί οι άνθρωποι..απλά είναι αυτοί που σε σημαδεύουν για μια ζωή.



Το μεγάλο ερώτημα που με βασανίζει είναι, πως "τυχαίνουν" αυτές οι καταστάσεις; Δηλαδή είναι από κάτι σχεδιασμένες ότι θα γίνουν; Και πως γνωρίζει αυτό το κάτι ότι το άτομο αυτό είναι ένας που χρειάζομαι να γνωρίσω;Και που ξέρει ότι η συνάντηση αυτή θα κάνει περισσότερο καλό στην δεδομένη χρονική στιγμή παρά κακό;



Επειδή εγώ δεν θέλω να πιστεύω ότι είμαι μοιρολάτρης και ούτε πιστεύω στην τύχη, θα προτιμούσα καλύτερα τον όρο "ότι κάτι έρχεται σε μια δεδομένη στιγμή για κάποιον λόγο". Το θέμα είναι ότι εκεί μπαίνει το κριτήριο "επιλογές". Εαν για κάποιο χι ψι λόγο δεν κάνουμε την σωστή επιλογή τι γίνεται; Υπάρχει τρόπος να διορθωθεί η κατάσταση;Να παρουσιαστεί ξανά η ευκαιρία;


Το μεγάλο ερώτημα είναι πως είναι δυνατόν μέσα από την φαινομενικά "τυχαία" αυτή συνάντηση να γνωρίσει κανείς έναν άνθρωπο που τον επηρεάζει όσο κανείς άλλος ή άπλα ότι είναι το άλλο του μισό; Και πως είναι δυνατόν να βρει κανείς το άλλο του μισό μέσα από τρισεκατομμύρια γυναίκες; Βάση στατιστικής το άλλο μου μισό είναι κάπου στην Κίνα.





Πέρα από την πλάκα τέτοιες σκέψεις με επισκέπτονται κι έμενα, κάθε φορά που χωρίζω μέχρι να ερωτευτώ ξανά. Αυτό σημαίνει πως τα αισθήματα μου ήταν ψεύτικα; Τι κρίμα δεν το ήξερα αυτό όταν ξόδευα τις νύχτες με το να πνίγω τον πόνο μου στα δάκρυα, το πότο, το τσιγάρο και τα τραγούδια ο ηλίθιος.

Στην αρχή μου φαινόταν, πως είναι αδύνατον να βρω κάποια καλύτερη από την κοπέλα που ήμουν μαζί. Τώρα ξέρω πως πότε δεν βρίσκεις ποτέ (σχεδόν) καλύτερη, απλά διαφορετική. Κι αφού αισθάνομαι ακόμα ερωτευμένος και μετά τον χωρισμό; Ε και; Πότε δεν θα πάψεις να αισθάνεσαι ξεχωριστά για πρόσωπα που μοιράστηκες ξεχωριστές στιγμές και συναισθήματα. Όλοι μου οι έρωτες είναι ακόμα στην καρδιά μου. Πως θα μπορούσε να είναι αλλιώς; Η καρδιά δεν είναι "έβγα εσύ, έμπα εσύ". Αν είναι έτσι τότε όλα θα ήταν ψεύτικα ή εύκολα. Παρ'ολα αυτά όταν είσαι με κάποιον, είσαι γιατί αυτό σημαίνει περισσότερο για εσένα εκείνη τη στιγμή. Και θα είσαι για όσο καιρό συνεχίζει αυτό. Αν δεν είναι έτσι, τα πράγματα γίνονται επικίνδυνα..περίπλοκα..




Λυπάμαι εάν μια τέτοια προσέγγιση του φαινόμενου του έρωτα δεν είναι ρομαντική, άλλα κατά την γνώμη μου υπάρχουν πολλά άλλα ρομαντικά στον έρωτα για να ασχολούμαστε με ανόητες θεωρίες του ευφάνταστου μυαλού μας. Άλλωστε κάθε αρχή δεν είναι παρά επακόλουθο κάποιου τέλους..και πραγματικό τέλος δεν υπάρχει όσο το βιβλίο των συμβάντων μένει ανοιχτό....





3 σχόλια:

  1. Θα εκπλαγεις για το ποσοι εχουν αναρωτηθει ο,τι κι εσυ.
    Εγω πάλι είμαι καπου αναμεσα σε τυχη και μοιρα.
    Δηλ πως δεν ειναι ολοι οι ανθρωποι που γνωριζουμε ακτινες στον τροχο της μοιρας μας.Ομως οσοι ειναι μενουν.Για λιγο, για πολυ, αναλογα ποσο γρηγορα γυρναει ο τροχος εκεινο τον καιρο.
    Σωστη επιλογη; Κι αν εγω την κανω που ξερω πως εκεινος δεν θα κανει λαθος επιλογη; Οταν μιλαμε για ανθρωπινες σχεσεις που ειναι αμφιδρομες...δυσκολο να εισαι σιγουρος!
    Οποτε; Οποτε συνεχιζουμε με την ελπιδα να μην τα σκατωσουμε πολυ στην πορεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. sigoura...pisteuo pos i zoi olon mas einai san ena treno pou pernaei apo ametrites staseis kai stayrodromia..polloi anebokateboun...gia tous ligous pou tha moirastoun to bagoni sou gia kairo aksizei omos..

    ΑπάντησηΔιαγραφή